გალაკტიონ ტაბიძის მემორიალური სახლ-მუზეუმი

გალაკტიონ ტაბიძე (1891-1959 წწ.) – გამოჩენილი ქართველი პოეტი, საზოგადო მოღვაწე, საქართველოს სახალხო პოეტი, საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსი. გალაკტიონ ტაბიძის შემოქმედება XX საუკუნის 10-იანი წლებიდან იწყება. პოეტმა მაშინვე დაიმკვიდრა „გენიალური გალაკტიონის“ და „პოეტების მეფის“ სახელი. „მე და ღამემ“, „მთაწმინდის მთვარემ“, „ლურჯა ცხენებმა“, „სილაჟვარდემ“, „მერიმ“ და მრავალმა სხვა ლექსმა მკითხველს სრულიად ახლებური პოეტური სამყარო წარმოუდგინა. გალაკტიონ ტაბიძის შემოქმედება რამდენიმე ათეული წელია გადაულახავ მწვერვალად დგას თანამედროვე პოეზიაში. ამ ხნის განმავლობაში არ დარჩენილა პოეტთა არც ერთი თაობა, რომელსაც მისი გავლენა არ განუცდია. გალაკტიონის ლექსები თარგმნილია მსოფლიოს ხალხთა მრავალ ენაზე. უდიდესი პოპულარობისა და თაყვანისცემის მიუხედავად, პოეტმა სიცოცხლე სულიერ სიმარტოვეში განვლო. ამან გარკვეული კვალი დაამჩნია მის შემოქმედებასაც, რომელმაც პოეზიას ახალი სიცოცხლე, განსხვავებული რიტმი და მრავალფეროვნება შესძინა.